...นายช่างได้แปรงลวดอันหนึ่งก็เดินไปยังสระหน้าวัดตามคำบอกของหลวงปู่...พอเดินไปถึงบันไดสระ จระเข้ตัวคู่บารมีของหลวงปู่ก็ลอยตัวขึ้นติดกับบันได...นายช่างเห็นดังนั้นมือสั่นไปหมดแต่ยังก้าวเดินลงไปที่เรือ...มือขวาหาที่จับยึดมือซ้ายถือแปรงลวดค่อยๆเอื้อมลงไปขัดเรือ...(หลวงปู่) ในใจก็กลัวจระเข้จะเอาหางฟาดเอาแต่ก็ด้วยเชื่อในบารมีของหลวงปู่...
...นายช่างเอาแปรงถูเรือหลวงปู่(หลังจระเข้) จระเข้ก็เฉย...ไม่มีปฏิกิริยาอันใด จึงลงมือขัดเรือลำที่เป็นญาติกับชาละวัน...ขัดไปๆ ใจเริ่มกล้าขึ้นเพราะจระเข้เขาก็ยังนิ่งเฉยและดูเป็นมิตร...จิตใจนายช่างค่อยดีขึ้นและยิ่งเพิ่มความศรัทธาเพิ่มมากขึ้น...เลยลงมือขัดๆๆๆอย่างสบายใจ...
|